samem związek całego Podola z Polską. Związek ten, podyktowany interesami politycznymi i kulturalnymi, który kościołowi katolickiemu korzystne bardzo na Podolu otwierał widoki, nie rozluźnił się i po śmierci Kazimierza, jak długo żyli obaj bracia, a zwłaszcza Aleksander. Ale i po nich nawet, gdy panowanie Podola objął ich brat Konstanty w czasie, kiedy polityka dworu węgierskiego dąży coraz silniej do przyłączenia ruskich dzierżaw Polski do korony węgierskiej, Podole raczej ku Polsce niż ku Węgrom się skłania. Tak jak Aleksander Koryatowicz i Konstanty dąży do Krakowa, kiedy na tronie polskim już zasiadała Jadwiga, o jego podróżach do Budy zaś żadne nie doszły nas wieści, wnosić więc wypada, że i on wraz z synem swoim Wasylem, z którym wspólnie następnie na Podolu panował, do łączności z Polską się poczuwał. Dopiero po jego śmierci pretensye węgierskie z większym wystąpiły naciskiem, obierając za narzędzie czwartego z braci Koryatowiczów Teodora, późniejszego pana na Munkaczu[1]. Po śmierci Konstantego zjawił się on bowiem na Podolu jako książę i hospodar podolski i wygnał stamtąd jak się zdaje Wasyla, który znowu na dworze polskim u Jagiełły szukał poparcia i nie bez skutku, gdyż niebawem Witold z królem pogodzony, wyparł Teodora, a Wasyl, mógł objąć ponownie swoją ojcowiznę. Książę ten jednak znika niebawem zupełnie z widowni dziejowej a Podole dostało się pod bezpośrednie władztwo Jagiełły, który je oddał aktem z 13 czerwca 1395 r. w lenno Spytkowi z Melsztyna[2].
Na owe zaś czasy Koryatowiczów, dzięki ich związkowi z Pol-
- ↑ O literaturze dotyczącej tego księcia, zob. Hruszewskij, Istoria Ukrainy Rusi, T. III, wyd. 2, str. 172.
- ↑ Daty panowania Koryatowiczów na Podolu zestawiamy sobie tedy, biorąc na uwagę także inne znane ich akty w sposób następujący:
Przed r. 1349 Jerzy i Aleksander Koryatowicze zajmują Podole.
Około r. 1350 Aleksander Koryatowicz przyjmuje zwierzchnictwo Polski.
Przed r. 1366 przyjmuje to zwierzchnictwo także Jerzy Koryatowicz.
1368 r. 24 sierpnia bawi Aleksander Koryatowicz na dworze polskim. Akta G. i Z. VII, str. 12.
1374 r. 7 lutego obaj bracia jako książęta Podola nadają przywileje mieszczanom w Kamieńcu (Przeździecki, Wołyń, Podole, Ukraina, T. I, str. 140 i nast.).
W r. 1374 Jerzy Koryatowicz obejmuje tron hospodarów mołdawskich (o jego dokumencie, jako hospodara z 3 czerwca 1374 r. zob. Czołowski, Sprawy
Kwart. hist. IV. 1890, str. 513 i B. Barwiński, Istoryczni pryczynki II, Lwów 1909, str. 57—61.
