Wszystkie ludy Europy w tym czasie odczuwały boleśnie ciężar ucisku rządowego, a pragnienie wolności łączyło się z nadzieją lepszego porządku społecznego, któryby ulżył losom klas uboższych, klas pracujących ciężko a zarabiających mało. Przykład Polaków, których sądzono w Berlinie za podobne żądania, połączone z pragnieniem odzyskania ojczyzny, żywo oddziaływał na umysły ogółu. Drugi przykład dał jeden z panujących.
Papieże w owym czasie mieli swoje państwo, w którem posiadali władzę zupełnie podobną do królewskiej. W roku 1846 na tron papieski obrany został Pius IX, człowiek łagodny i przekonań postępowych. Zaczął on rządy swoje od tego, że ogłosił w państwie swojem konstytucję.
Wywołało to ogromny zapał w całych Włoszech, które były wówczas podzielone na liczne państwa, poczęści niezależne, w większej zaś części zagarnięte przez obce mocarstwa. Lud włoski rozumiał, że Pius IX stanie na czele ruchu ku wyzwoleniu Włoch z obcej niewoli, a nasz wielki poeta Mickiewicz przybył z Paryża do Rzymu i namawiał papieża, aby stał się odrodzicielem Europy. Po całych Włoszech rozbrzmiewały okrzyki: „Niech żyje Pius IX! Niech żyje wolność i niepodległość
Strona:Władysław Mieczysław Kozłowski - Powstanie wielkopolskie w roku 1848.pdf/25
Ta strona została skorygowana.
CZĘŚĆ II.
Powstanie Wielkopolskie.
5. Wiosna ludów 1848 roku.
