Strona:Władysław Orkan - Nowele.djvu/75

ZEMSTA TRUPA

 Wchodzimy do dymnej izbiny góralskiej. Ściany i powała świecą się, jakby lakierem pociągnięte; to dym sadzami tak je pomalował... Grube, nieociosane belki poleni dźwigają długie siągi smrekowych drew. Piec szeroki z „nolepą“,^[1] ławy brudne koło ścian, łyżnik, półka na miski, konewki do góry dnem przewrócone, „młynek“^[2] przy drzwiach i parę niskich stołków — oto cały sprzęt, jaki się znajduje w piekarni.
 Na glinianej, śliskiej ziemi dzieci się bawią struganiem patyczków; kot, wylizawszy rynkę,^[3] przybliżył się milczkiem ku nim i bawi się obstrzępanemi sukienkami.

 Przez dym, wypełniający od góry połowę pie-

1. Nolepa = kawałek pieca, wysunięty naprzód, służy jak blacha do gotowania. Tylko rozpala się ogień na wierzchu, garnki stawia się dookoła. Dym idzie prosto na izbę.
2. Młynek = inaczej żarna, na których się rękami kamień obraca.
3. Rynka = rondel.