Strona:Władysław Orkan - Z tej smutnej ziemi.pdf/74

Ta strona została uwierzytelniona.
BRAT I SIOSTRZYCA.

Gdy tylko małą chwilę spocznę,
Stają mi w oczach cienie mroczne,
A z nich wchyla ku mnie lica
Niepokój i tęsknica...

Zrywam się — pędzę, kędy skryta,
Duszy nieznana okolica —
Darmo!.. przybywam — już mię wita
Niepokój i tęsknica.

I choćbym, idąc w przyszłość ciemną,
Błękitem zaszedł do księżyca —
To wszędy pójdzie jak cień ze mną
Niepokój i tęsknica...