Strona:Władysław Prokesch - Jubileusz polskiego etnografa (Karol Mátyás) 1866-1916.djvu/8

—   4   —

kę młodych, która się około niego zgrupowała. Zanim to jednak nastąpi, wypada okolicznościowo zapisać datę z tego okresu jednego z ówczesnych młodych pracowników, którzy w tym właśnie czasie i w tem gronie dzieło życia swego rozpoczęli, a dziś z zadowoleniem mają prawo spoglądać na dorobek trzydziestoletniej działalności.
 W »Przeglądzie literackim i artystycznym« w r. 1884 pojawiły się dwie rozprawki młodego studenta uniwersytetu Jagiellońskiego Karola Matyasa, p. t. »Górale i mieszkańcy miast w pojęciu Sosnowianów« i »Z ust ludu«, studyum etnograficzno-dyalektologiczne. Obydwie rozprawki zwróciły uwagę etnografów tej miary, co Kryński, Karłowicz i spotkały się z bardzo przychylną oceną. To nieprzewidywane powodzenie zachęciło folklorystę do dalszych prac. Zamiłowanie do folklorystyki wyniósł młody autor jeszcze z ławy gimnazyalnej, wtajemniczany w piękności i właściwości mowy ludowej przez znanego etnografa prof. Bronisława Gustawicza, który odkrywszy w swym uczniu talent i zamiłowanie, gorliwie go do zbierania materyałów etnograficznych i językowych zachęcał i zaprawiał.
 Rwał się do tej pracy gorączkowo Karol Matyas, ale konieczności życiowe i wola rodziców inną wytknęły mu drogę życia. Ukończywszy wydział prawa w Krakowie i uzyskawszy do-