Strona:Władysław St. Reymont - Pisma IX - Nowele.djvu/131

— 127 —

 — Otwierać i zaczynać! Francesco, szklanek!
 — Zaczynać! zaczynać!
 — Pierwsze zdrowie!
 — Bohaterki naszego dramatu!
 — I komedji!
 — I farsy!
 — I operetki!
 — I osobnych gabinetów!
 — Wiwat! Niech gra i pije, dopóki żyje!
 I wychylili szklanki.
 — Panowie, program...
 Nalano drugą kolejkę.
 — Naszej extra...
 — Nie chcę, słaba! do towarzystwa.
 I rzuciła szklankę w okno obok poprzedniej.
 — Konjak, dawać konjak!
 Podano świeżą szklankę i konjak.
 — Władku, w twoje ręce!
 — Jazda, na całego! Syp, piękna, ani pytaj!
 — Wiwat!
 Krzyczeli na całe gardło. Byli już prawie nieprzytomni.
 — Panowie, program extrawagancji...
 — Ręce przy sobie! Panowie, Władek mnie szczypie.
 — Okrutnik! tutaj, prawda?
 — O, bo będę bić!
 — Extrawagancja — wiwat!
 — Lepsza!
 — Wiwat!