Strona:Władysław Stanisław Reymont - Krosnowa i świat.djvu/308

 Maj Gad! jak się to dziwnie składa! Pamiętam, człowiek nie śmiał patrzeć przez płot do ogrodu, a teraz to wszystko twoje! Co się stało z dziedzicem?
 — Zjadły go żydy. Mosiek kupił od niego Modrzew na parcelację.
 — Jezu, ile się na dworskich topolach nawybierało wróbli! I była we dworze jakaś panna ze dwadzieścia lat, stara, jeździła na koniu, i całe stado psów za nią latało. I po wielkich panach zasiadł tam Mosiek!
 — Ojciec pisze, jako dom docna spustoszony, żyd nawet szyby powyjmował z okien i posprzedawał. Ziemia tam pono bardzo dobra, rodzi wszystko.
 — Czy i corue będziemy mieli? — pytała Merka przez otwarte drzwi.
 — Akuratnie zajedziemy na młodą.
 — I ty będziesz modrzewskim dziedzicem? — pytał jakby z niedowierzaniem Franek.
 — Nie bój się, cybuchem nie dosta-