Strona:Władysław Stanisław Reymont - Z pamiętnika.djvu/44

— 40 —

miem, bo sama kochałam się bardzo nieszczęśliwie... cały miesiąc w jakimś cudnym chłopcu...; fotografia jego była wystawiona na Krakowskiem Przedmieściu! To codziennie umyślnie przechodziłam, żeby się na niego popatrzeć! A tak się bałam, żeby kto nie zauważył!
 Pan Henryk mówi, że Cesia jest ładna i bardzo inteligentna.
 Tak, twarz ma niczego, ujdzie, ale nieprawda, że inteligentna, jeszcze na pensyi, to z francuskiego miewała same dwójki, a czasem i „konia“. Co prawda, to i twarz ma za chudą, bez cery, nos za długi, a oczy, jak pudełka szuwaksu.
 Tym mężczyznom, to nawet pokojówki mogą się podobać!
 Gdzie jej do mnie! A przytem biedactwo już drugi rok chodzi w tym samym żakiecie!
 Ogromnie mnie namawiała, żebym koniecznie, jak będę w Krakowie, poznała Przybyszewskiego... Kuzynek Jaś przywiózł mi jego książki!
 Śliczne, ale takie jakieś, takie... oho, znowu te głupie rumieńce.
 Skaranie boskie z temi rumieńcami, już i cytryny jem i pudruję się, nic nie pomaga, zawsze mnie zdradzają.
 Dała mi paczkę do niego i przyznała się, że sama także pisuje!
 Ceśka pisuje do druku! Ha! ha! to paradne, miała dwójki z języków i pisuje do druku!