Strona:Władysław Sterling - Dziecko psychopatyczne.pdf/11

— 9 —

 Naogół biorąc, uzdolnienia dzieci psychopatycznych cechuje wybitna jednostronność. Uderza niekiedy ich zdumiewająca pamięć do nazwisk, dat, miejscowości, robią jednak w szkole dosyć liche postępy. Niezwykłym zdolnościom mnemotechnicznym niektórych dzieci psychopatycznych nie towarzyszy jednak niezmiernie ważna cecha, którą psychologja współczesna określa nazwą pewności pamięci. Przeciwnie, pamięć ich ulega często zniekształceniu, które stanowi podłoże dla t. zw. złudzeń pamięci. Psychopatologja współczesna odróżnia dwa rodzaje złudzeń pamięci: t. zw. złudzenia ujemne, polegające na usuwaniu ze świadomości doznań, ujemnie zabarwionych pod względem wzruszeniowym, oraz t. zw. złudzenia produkcyjne, czyli konfabulacje, wynikające z wypełniania luk pamięciowych przez wytwory wyobraźni, nie pozostające w związku ani z urojeniami, ani z halucynacjami. Jest to jeden z mechanizmów psychologicznych patologicznego kłamstwa, a właściwie niewiarogodności zeznań młodocianych psychopatów; fakt ten posiada znaczenie niepoślednie przy posługiwaniu się dziećmi psychopatycznemi jako świadkami w sądzie.
 Nie ulega wszakże żadnej wątpliwości, że kłamstwo chorobowe, jako jeden z najważniejszych przejawów psychopatji dziecięcej, posiadać może również odmienną i różnorodną strukturę, wynikającą, jak to podnosi Sieffert, z kontrastu pomiędzy siłą wyobraźni a realną produktywnością intelektu dziecka. Na pierwszem miejscu należy tu postawić te postaci patologicznej kłamliwości, które polegają na chorobliwie wzmożonej autosugestywności, przyczem dziecko wreszcie samo zaczyna wierzyć w realność tego, co przed chwilą wypowiedziało jako kłamstwo. Są to typy, zbliżone do opisanej przez Dellbrück’a t. zw. pseudologji fantastycznej, wynikającej z pobudliwości wyobraźni, niedostatecznej wierności wspomnień, z wahań w nastroju, pewnej impulsywności i przy-