Przed sześcią miesiącami sprzysiężenie, będące wyrazem życzeń całego narodu, bez wszelkich środków do walki, ale silne wiarą w świętość swych celów, w obec nowych zamachów zagrażających istnieniu Polski, podniosło sztandar powstania, i zatknęło go w szlachetnéj gorliwości na polach, przesiąkniętych krwią tak wielu pokoleń!.. Powstanie było wyrazem woli narodu i wypowiedziało zasady, które miały być Polsce gwiazdą przewodnią tak w epoce walki, jak i w chwili tryumfu. Naród pojął te zasady i cały, jak jest wielkim i potężnym, stanął pod tym sztandarem całéj, wolnéj i niepodległéj Polski. Naród podejmujący walkę z takim kolosem jak Moskwa, i wśród okoliczności, w których się na 22 Stycznia znajdował; musiał rozbudzić w sobie oprócz młodzieńczéj gorliwości i wielkiéj energii, także męzką wytrwałość i cierpliwość, aby go pierwsze niepowodzenia nie mogły odstraszyć,
- ↑ Odezwę niniejszą jako jedną z charakterystyczniejszych odezw rządu narodowego, zamieszczamy tutaj, żałując, że nie mamy pod ręką wszystkich dokumentów powstania, nie wyrzekamy się pociechy, oddania późniéj tych wszystkich aktów archiwum narodowej historyi, w właściwym porządku i całości. Ta odezwa wypisana z Gazety Narodowéj Lwowskiéj, (15 Sierpnia 1863 Nr. 146) równie jak protest Hercena.
