Strona:W. Tarnowski - Poezye studenta tom IV.djvu/192

Ta strona została przepisana.
DZIKIE KWIATY.

CZĘŚĆ II.

BŁAWAT.





U nas niegodzi się być artystą – to samobójstwo – jest to
wydawać się dobrowolnie na pożarcie dzikich bestyi w cyrku...
KRASZEWSKI. SFINKS.
On ne bat de coup de pierre que le front des arbres couronnes de fruits … [1]
CHATEAUBRIAND. MEMOIRES. D. T.
O błogosławiona! Błogosławiona! [2]
ERNEST BUŁAWA. (KROPLE CZARY.)



  1. Przypis własny Wikiźródeł „On ne bat de pierre que le front des arbres couronnes de fruits …” – Nie bije się kamieniem czół drzew których korony wieńczą owoce… Powiedzenie to jest odwrotne od arabskiego „Nie obrzuca się kamieniem drzew jałowych, lecz tylko te z których strącić można owoce.”, do tego odniósł się też Victor Hugo w wierszu À M. de Chateaubriand
  2. Przypis własny Wikiźródeł „O błogosławiona! błogosławiona!”, cytat z wiersza „Widzenie” w: Władysław Tarnowski ps. Ernest Buława „Krople czary”, (część I), wyd. P. Rhode, Lipsk, 1865, str. 23-25, w którym występuje trzykrotnie – raz na każdej stronie, jednak na ostatniej w zmodywikowanej postaci: „Wołał: o błogosławiona! błogosławiona! . .”.