Strona:W. Tarnowski - Poezye studenta tom IV.djvu/301

Niechaj swoboda gwieździ – na wiek wieka – –
Zostaw mnie –

JUCHAS.

  Tutaj?... sami? bez człowieka?...
Wy ślepi, starczę – wrócę do was – wrócę
Tam hen już chmury pognały – a grzmoty
W Rybiem ^[1] przepadły ... i tęcza poranna
Błysnęła w górze … cni ^[2] mi się ... ot wrócę
I cuhę ^[3] dam wam, bo chłód – słońce za chmur wroty
Zaszło – niech wzrok wam wróci Marya Panna...
Idę już, strzyszki wygnać, dla was kwiatów
Uzbierać! ...

(Zbiega po skałach i znika u wodospadu.)
(Wołając od Roztoki.)

  Piosnkę wam zanucę!...

LIRNIK.

  I ja ci piosnkę tęskną z moich światów
Wieńcem jaskółek nad głową rozrzucę...
<oem>

(bierze lirę i śpiewa, w czasie pieśni grzmoty ozywają się w oddaleniu!).

<poem>
  O słońce! dobranoc tobie!
  Już niezabłyśniesz mi w górach,
  Bo tęskny w ducha żałobie
  Ulecę na czasu piórach ...
  Ulecę w ducha żałobie
  O! słońce – dobranoc tobie! ...

  Z gór schodzą strzyszki zbyrczące
  W dali fujarka pasterza
  W hymn wieczornego pacierza
  Płacze łzą rosy po łące
  Woła w tęsknoty żałobie
  O słońce! dobranoc tobie!...

1. W Morskiem oku.
2. Tęskno mi. –
3. Cuhę, burkę.