... któryś jest w niebie święć się imię twoje!...
(męczenników).
Ojcze wszech światów! ty iskro żywiołów!
Nad burz łónami, w ciszy majestacie
O! czuwający nad sen apostołów
I w prawdy śnieżnej nad śnieg biały szacie!
Na dziejów wielkich tajemnic pieczęci
Miłości źródło i morze!
Oto się Imię twe święci
Przelane w wszelkie wszechbytu przestworze!
Przyjdź królestwo Twoje!
(aniołów).
Przez tęsknot puszcze i przez walki morza
Wzburzone w wiekach dziejowym rozkwitem,
Do Ciebie płynie jak wstająca zorza
Z nocy objęcia ludzkość – ofiar szczytem!...
Przyjdź twe królestwo!... to głosy wszech światów
Arf naszych skargą wołają miliony,
Idą przez łany pobojowisk kwiatów
Ze splecionemi harmonii ramiony!...
Bądź wola Twoja – jako w niebie – tak i na ziemi!...
<poem>
(archaniołów).
<poem>
O płyną w przyszłość!... lecz w drodze otchłanie!
Biada Ci jeszcze o stopo pielgrzymia,
