Strona:W XX wieku.djvu/039

nie wyrzekł Nirwany, ażeby służyć ludzkości na ziemi. To duch, który rozkazuje Riszim i Dewom, zarówno złym jak i dobrym duchom; to jaźń wszystkowiedząca i pełna uniwersalnej świadomości.
 — Nie drwij, proszę ciebie — przerwał mu Czarny Tulipan. — Gdybym był tak wszechwiedzącym, tobym przedewszystkiem wiedział, kim jest ta cudna kobieta, której ocaliłem życie.
 — Nic łatwiejszego przecie, jak zdobycie tej wiadomości — odparł z uśmiechem doktor Ochorowicz.
 Bohater nasz spojrzał na niego szeroko rozwartemi oczyma.
 — Jakto? — zapytał.
 — Wszakże zapamiętałeś numer komisyonera, któregoś z pod koni wyciągnął?
 — Pięćset dwanaście!
 — A więc pójdź do „Międzynarodowego biura wywiadowczego“ i każ w Paryżu zapytać, jak się nazywa właścicielka koni, które dnia dzisiejszego na bulwarze św. Magdaleny najechały na komisyonera numer pięćset dwanaście... Dziś jeszcze, najdalej jutro, nadeszlą ci odpowiedź.
 — Ach, prawda! nie pomyślałem o tem! — zawołał Czarny Tulipan. — Dziękuję ci, mój drogi, dziękuję!