Strona:W XX wieku.djvu/122

żywych swych uczuć względem jego osoby, że, szczerą a gorącą powodowana miłością, postanowiła uciec z nim dzisiejszej nocy i że nakoniec ona, Miss Maud Johnston, córka pastora z Derbyshire, a wyznawczyni buddhaistycznej teozofii, czując się w obowiązku służenia wielkiemu Mahatmie i Nizmanakai, przygotowała wspólnie ze swą znajomą, Mistres Arabellą Young, bogatą Amerykanką i jednym z głównych filarów buddhaistycznej sekty, wszystko, co potrzeba, by kochankowie, uciekłszy dzisiejszej nocy, mogli do czasu ukryć przed zawistnem okiem swoje szczęście. To był właśnie niespodziewany, a jednak konieczny wynik współdziałania brazylijskiej wegetacyjnej bujności, „nieświadomości ewianej“ i ekscentrycznego angielskiego donkiszotyzmu.
 Tutaj muszę prosić łaskawych mych czytelników, by sobie raczyli wyobrazić trzydziestosześcioletnią, jasnooką angielską miss, wchodzącą do pokoju kawalera, mieszkającego w hotelu, a pomawianego o to, iż skłonnym jest do romansowania nawet z automatyczną syreną. I niechaj sobie wyobrażą tę extra dry zamarynowaną cnotę, wstępującą do jaskini lwa, — i tę, bądź-co-bądź, w tajemnej głębi serca szepczącą obawę: „a nuż ten lew pokąsa!“ — i to z myśli tej płynące zakłopotanie, — i to