Strona:Wacław Gąsiorowski - Zginęła głupota!.pdf/70

 — Cóż nowego? — pytał niecierpliwie, jakby chcąc coprędzej zatrzeć nurtujące go wspomnienie dnia wczorajszego.
 — Są listy — począł sekretarz.
 — A, listy! — powtórzył z ukontentowaniem pan Hilary — w jakiej kwestyi?
 — Same wymówienia sum, panie prezesie.
 — Wymówienia? — powtórzył Światowidzki, marszcząc brwi — co za powody?
 — Rozmaite. Surnicki jakoby przystopuje do kupna majątku, Czarnecki chce wyposażyć dzieci, Wajsowa ma nabyć nieruchomość i t. d. Każdy tlómaczy się bardzo szczegółowo, a wszyscy do jednego zmierzają celu.
 — Ile razem?
 — Około dwóch kroć pięćdziesięciu tysięcy.
 — A no, niema co. Wypłacić im trzeba natychmiast, gdyż najmniejsza zwłoka mogłaby zaszkodzić. W razie potrzeby podnieś pan odpowiednią sumę z «Kredytu powszechnego.» Cóż więcej?
 — Urzędnicy wydziału rachuby kolei krajowych nadesłali protest przeciwko istniejącemu obecnie porządkowi służbowemu, łącznie z ultimatum, żądającem całego szeregu zmian, podwyżek i ulg, przyczem grożą, w razie odmowy, wystąpieniem