Strona:Wacław Sieroszewski-W matni.djvu/144

majcie prześladowanie wasze! Czyż nie widzicie, że giniemy, a jeśli zginiem, kto składać wam będzie ofiary?
 — Kto będzie?...
 „Ku wam idę, w długiem zaplątawszy się odzieniu, bezbronny!... Latami przygarbił się mój grzbiet; oczy szeroko rozwarte nie widzą.
 — Prawda! — pochwycił znowu paź, który był umilkł, nie śmiąc powtarzać wszystkich groźnych zaklęć.
 „Idąc ku morzu i wracając do morza, koczujem...
 — Zaiste...
 „Wy lubicie czarne renifery, lubicie pstre renifery. Czyżby wam one przestały już się podobać?...
 — Czyżby przestały?
 „Cha! cha! cha!... Tańcując, zapomnieliście o nas, a weseląc się, ominęli nas...
 „Żądacie może drogich futer, srebra, szklanych upiększeń, barwistych sukien, słodkiego ciasta, wódki?...
 — Co za pyszności!... — cmokał paź.
 „Głupcze! Cóż znaczy dla potężnych zabrać choćby wszystko!....
 „Wybierzcie więc z pośród nas dzieweczkę, która nie poznała mężczyzny, a my ją naznaczym i żaden młodzieniec nie dotknie się jej...“
 Milczenie.
 „O, Goloronie ognisty, przeleć nad ziemią, zwiastując!...