Strona:Wacław Sieroszewski - Beniowski I.djvu/27

—   19   —

 — Stiepanow Hipolit, kapitan...
 — Sofronow, sekretarz gubernjalny...
 — Skądżeś się między wojskowymi wziął?...
 — Ha!... Los!... Nie ja wziąłem się, aie mnie wzięli!...
 — Chwat!...
 — Któż jeszcze?
 — Kapitan Panow?...
 — Czy nie Paweł Afanasicz, ożeniony z Morozową?...
 — Właśnie!... Kto pyta?...
 — Swojak twój! Łobaczow!...
 — Grysza, tyżeś to!... Ot, gdzie los zgotował nam spotkanie!
 — Wola Boga!...
 — A gdzież Beniowski?...
 — Ten tam z czarnemi wąsami!...
 — Cuda o nim opowiadają!...
 — Głowacz!... Chłop łebski!...
 — Ach, gdyby was zostawiono w naszem mieście!...
 — To nas mogą wysłać jeszcze dalej?
 — A no tak!... Mogą was wywieźć do Niżnie-Kamczacka, do Wierchnie-Ostroga... na wyspy... Mogą osiedlić po ułusach!...
 — Czy tam gorzej?...
 — Rozumie się, że gorzej, chociaż i tu nie słodko... Głód, nędza, ucisk... Pracy żadnej, zarobków żadnych... pomocy znikąd!... Są tacy, co nieomal dwa tygodnie w miesiącu głodują... Szczęśliwy, który co dnia ciepłą strawę do gęby