Strona:Wacław Sieroszewski - Dalaj-Lama Część druga.djvu/11

 — Ekscelencjo!... szepnął — Ekscelencjo!... Pilne sprawy!
 Nikt nie odpowiadał; wtedy postąpił jeszcze parę kroków ku leżącej na niskiem łożu, odwróconej plecami do wejścia postaci w żółtym jedwabnym chałacie i, nachyliwszy się nad nią, powtórzył:
 — Pilne sprawy!...
 — Do djabła!... Ani chwili nie zostawiacie mię w spokoju! — mruknęła postać, nie ruszając się i nie odwracając głowy.
 — Przyprowadzono z nad granicy jeńców bolszewickich!...
 — Zatłuc!... Sam wiesz...
 — Możeby jednak... wybadać!
 — Zatłuc!... — powtórzył ostrzej.
 — Jest wśród nich dwóch komisarzy!
 — Do licha! Choćby trzech!... Zatłuc!... powiedziałem.
 — Rozkaz!... — zakończył oficer. — Więc wybadać i zatłuc.
 Postać w jedwabiach nie odpowiadała i nie ruszyła się.
 Oficer przygryzł wargi, pomyślał chwilkę, poczem przysiadł w nogach śpiącego na krawędzi łóżka, wyjął papierosa i zapalił.
 — Widzę baronie, że znowu... humorek!... Jakoś coraz częściej! Na szczęście dziś na wieczór... wszystko... gotowe. Będzie do-