Strona:Wacław Sieroszewski - Korea.djvu/143

Ta strona została skorygowana.
12) Man-cżun — Przesadzanie ryżu początek  4 czerwca
13) Ha-cżi — Stan słońca letni 19 czerwca
14) Sio-siö — Umiarkowanie gorąco 5 lipca
15) Tä-sio — Wielkie gorąco 21 lipca
16) Nöp-cziu — Początek jesieni 5 sierpnia
17) Cziö-siö — Gorąca wolnieją 21 sierpnia
18) Päk-no — Rosy obfite 6 wrześn.
19) Cziu-buń — Porównanie jesienne 21 wrześn.
20) Hań-no — Zimna rosa 6 paździer.
21) Sań-gań — Szron spada 21 paździer.
22) Nön-ton — Początek zimy 5 listopad.
23) Sio-siöl — Niewielki śnieg 20 listopad.
24) Tä-siöl — Wielki śnieg 5 grudnia.

Doba koreańska dzieli się na 12 części dwugodzinnych. Pierwsza od 11 w nocy do 1-ej zwie się ca-si, 2) od 1 do 3 — cchiuk-si, 3) od 3 do 5 — in-si, 4) od 5 do 7 — me-si, 5) od 7 do 9 — cin-si, 6) od 9 do 11 dnia — sa-si, 7) od 11 do 1 po połud. — o-si, 8) od 1 do 3 — mi-si, 9) od 3 do 5 — sin-si, 10) od 5 do 7 — ju-si, 11) od 7 do 9 — siur-si, 12) od 9 do 11 w nocy — chaje-si.