Średnia wydajność zasiewów w Korei północnej dochodzi[1]:
| sam: | sam: | |||
| Czumida (rodzaj prosa) od | 120—150 | zły | urodz. | 30 |
| Kukurydza ...... | 80—60 | „ | „ | 15 |
| Ryż ........ | 50—20 | „ | „ | 5,6 |
| Jęczmień ...... | 30—20 | „ | „ | 3,5 |
| Bób ........ | 60—20 | „ | „ | 5,6 |
A więc nawet w złe lata plenność zboża w Korei dorównywa prawie średniemu urodzajowi europejskiemu.
Podstawę korejskiego rolnictwa bezwarunkowo w całym kraju stanowi uprawa ryżu. Na oko pola ryżowe zajmują dwie trzecie, jeżeli nie więcej, przestrzeni uprawnych i wdzierają się na takie wysokości, na jakich nie spotyka się ich ani w Chinach, ani nawet w Japonii. Widziałem je również w szczelnie zamkniętych, górskich kotlinach, gdzie nie przepływał żaden potok i mowy być nie mogło o sztucznem zraszaniu. Ton-sà objaśnił mię, że zalewają je wody wiosenne, których dopływ, ilość i pobyt jest regulowany za pomocą całego systemu dowcipnych kanałów. Gdzieindziej widziałem rezerwoary do zbierania i przechowywania wód deszczowych i wiosennych, przeznaczonych na zasilanie pól. Istnieje zresztą w Korei gatunek ryżu górskiego (oryza montana), który wcale nie wymaga nawodnienia, zadawalając się wilgocią, jaką czerpie z po-
- ↑ „Opis Korei“, wyd. minist. skarbu. T. II, str. 121.
