Strona:Wacław Sieroszewski - Małżeństwo, Być albo nie być, Tułacze.djvu/34

 — Wolałabym, aby pan dziś wstąpił... Niech pan nie dziwaczy!... Przyszły gazety...
 — Może mi pani udzieli przeczytane?
 — Owszem. Chodźmy!...
 Pomimo, iż u progu zapraszała go znowu serdecznie, uparł się i czekał na gazety pod drzwiami wciąż z kapeluszem jak tarcza przy piersiach i zlekka pochyloną głową.
 Gdy znikła, po twarzy prześliznął mu się przykry obłok lecz rozwiał się rychło na dźwięk jej kroków.
 — A więc jutro, albo pojutrze pan przyjdzie? — pytała, wręczając mu pisma.
 — Niezawodnie!... Chyba, że stanie się coś, czego przewidzieć niepodobna...
 — Naprzykład co?
 — Naprzykład... naprzykład... — rozmyślał głośno. — Śmierć... albo... pieniądze, vulgo wizyta sąsiada jakuta, który zamierza grubo mię naciągnąć.
 — Niech się nic nie stanie. Słyszeć o tem nie chcę. Niech pan przyjdzie. Chciałabym... — urwała.
 — ?
 — Pogadać z panem — dodała z mocnym rumieńcem.
 Dotknął zlekka wyciągniętej ku sobie dłoni i skłonił się głęboko.
 — W takim razie... przyjdę...