Strona:Wacław Sieroszewski - Ocean II.djvu/173

przed innemi ludami i wstydzić się naszego narodu?... — dowodził Stiepanow.
 — To prawda!...
 — W tem jest jakiś wybieg Beniowskiego!?
 — Oho, chytry lis!...
 — Ba!... Pewnie sobie chce w ten sposób okręt przywłaszczyć!...
 — Żądać, niech zmieni banderę!... Niech powiesi naszą cesarską!... My nie przeciw carowi, nie przeciw matce naszej Rassiei, my przeciw złodziejskim, ciemiężycielskim urzędnikom!... Czy nie tak!?
 — Tak, tak!... Niech wywiesi naszą flagę!... Posłać do Chruszczowa deputację, niech mu naszą wolę przedłoży!...
 Szła więc znowu deputacja od majtków do Chruszczowa a ten biegł do Beniowskiego:
 — Auguście Samuelowiczu, ludzie niepokoją się, że wieziesz ich pod polską banderą!...
 — Cóż znowu? Dlaczegóż to?... Co im to szkodzi?...
 — Nie wiem. Ale doprawdy mają trochę racji, bo niby większość nas jest rosyjskiego pochodzenia...
 — Lecz cóż ma do tego bandera, która jest znakiem przedsięwzięcia!
 — Cóż ci szkodzi ją zmienić?
 — Właśnie, że szkodzi!... Bo chociaż Rzeczpospolita Polska pozbawiona jest nawigacyjnej potencji, ale zawsze ja coś tam znaczę i nie wyprą się tam mnie w razie czego!... Mogę z nie-