Strona:Walery Łoziński - Zaklęty Dwór.djvu/203

wi obszerne i izczegółowe sprawozdanie, zkąd właściwie powstały te dziwaczne wieści, jakie lud prosty przywiązuje do nich znaczenie, i jakie jest moje własne o tem wszystkiem zdanie.
 Katilina zamyślił się i zmarszczył czoło.
 — Pan tedy przyjechałeś? — zapytał po chwili.
 — Porozumieć się z dziedzicem, jak się najlepiej wywiązać z tego zadania — dokończył mandatarjusz z pewnym patetycznym naciskiem.
 Katilina w zamyśleniu zabębnił sobie po stole.
 — Nie troszcz się pan o to — przemówił po krótkiej pauzie — ja pana zastąpię w tej mierze....
 — Jakto? — zapytał mandatarjusz niezmiernie wybałuszając oczy.
 — Wypracuję za pana całe sprawozdanie.
 — Za mnie?
 — Pan tylko podpiszesz.
 Pan mandatarjusz znowu brwi podsunął w górę.
 — Ja podlegam cyrkułowi — mruknął jakby demonstrując.
 — Pan pobierasz płacę od dziedzica — odciął krótko Czorgut.
 — Cyrkuł może mi dać nosa, może....
 Katilina parsknął głośnym śmiechem.
 — Dziedzic może pana napędzić na cztery wiatry, nim jeszcze będziesz miał czas namyśleć się nad sprawozdaniem — odpowiedział z impertynencką stanowczością.
 Mandatarjusz nabiegł krwią na twarzy, ale cały swój gniew i przestrach zawarł tylko w silne ściśnię-