Strona:Walery Łoziński - Zaklęty Dwór.djvu/423

wiąc krótko i węzłowato, mam panu postawić dwa warunki do wyboru.
 — Wa warunki!
 — Właściwie dwie propozycje.
 Żachlewicz coś wybełkotał przez zęby.
 — Wybór bardzo łatwy. Albo zgodzisz się na pięćdziesiąt kijów, które ci tutaj eo instante każę na wieczną wyliczyć pamiątkę....
 Żachlewicz był bliskim zemdlenia.
 — Albo... — ciągnął Katilina dalej.
 — A.... albo?
 — Raczysz łaskawie napisać list do mnie.
 — List do pana! — wykrzyknął Żachlewicz, jakby własnym uszom niedowierzając.
 — Tak, list i nic więcej.
 — A kiedy? — zapytał skwapliwie.
 — Natychmiast.
 — Lecz cóż ma być w tym liście?
 — Primo: że proces przeciw Juljuszowi podjąłeś za ścisłem z hrabią porozumieniem, za jego wiedzą i wolą, jego środkami i funduszami, że on tylko dla ukrycia się przed światem wysunął ciebie naprzód, a sam zachował się biernie.
 — Nigdy! przenigdy! — wrzasnął Żachlewicz.
 — A więc skończyliśmy z sobą — rzekł Katilina obojętnie i wstał z sofki, a ręką wskazał ku oknu.
 Żachlewicza zimny pot oblał.
 Przed gankiem stał wójt z dziesięcioma sążnistymi drągalami.
 — Ależ to gwałt panie! — zawołał.