Strona:Wiersze ulotne (Szembekowa).djvu/034

Ta strona została uwierzytelniona.
Piosnka.


C


Czas wiosny minął już,
I tylko rośnie głóg,
Zkąd niegdyś wiązki róż
Do twych znosiłem nóg...

Więc dawnych pomny lat,
Dziś inny szlę ci dar,
Od róż wonniejszy kwiat,
Mych pierwszych, złotych mar...

A gdy zakończę bój,
Najdroższy z boju łup,
Laurowy wieniec mój,
Do twoich rzucę stóp!