Obie były śliczne, młode, Jakby z nieba w świat zesłane, By świat śpiewał ich urodę, Drogi ścielił im różane... Toć też złote śniąc marzenia, Patrząc na ziemię w rozkwicie, Uśmiechem witały życie Rólka i Renia... W życiu los ich był odmienny; Choć, niestety, nie na długo Dla jednej świecił promienny, W obce strony zagnał drugą...
