Ta strona została uwierzytelniona.
A! żal, mój Boże! żalby mi było,
Urwać marzenia w pełnym rozkwicie,
I by pod zimną spocząć mogiłą,
Pożegnać piękne to życie!
Boć nad to życie, pewno niczyje,
Bogatsze nie jest w radosne chwile,
A rzadko które w biegu swym kryje
Kwiatów, słońca, równie tyle!...
Dziś niebo jasne, ziemia wesoła,
Na mokrych trawkach lśni pajęczyna,
Chyże jaskółki krążą dokoła,
Lecz liść już więdnąć zaczyna...
