Strona:Wiktor Hugo - Katedra Notre-Dame w Paryżu T.I.djvu/28

24

 — Precz z medykami.
 — Precz z dysputami kardynalnemi i zwykłemi!
 — Masz odemnie kapelusz, kanclerzu Świętej Genowefy! Jesteś dla mnie specjalnie względny — Nieprawdaż?
 — Precz z kanclerzem od Świętej Genowefy!
 — Ha, ha! mistrzu Joachim de Ladehors! Ha, ha! Ludwik Dahnille! Ha ha! Lambert Hoetement!
 — Niech djabli zaduszą prokuratora nacji niemieckiej!
 — I kapelanów Świętej Kaplicy w futrzanych kapotach: cum tunicis grisis!
 — Seu de pellibus grisis fourratis!
 — Holahee! mistrzowie sztuk wyzwolonych! Czarne kapelusze i czerwone kapelusze!
 — Jaki piękny ogon ciągnie się za rektorem!
 Wygląda jak doża wenecki, idący zaślubić morze.
 — Powiedz no, Jehan, czy to kanonicy od św. Genowefy?
 — Do djabła, kanonicy!
 — Abbé Claude Choart, Doktór Klaudjusz Choart! Czy pan tu szuka Marji la Giffarde?
 — Ona mieszka przy ulicy Glatigny.
 — Szykuje łoże dla króla rozpustników.
 — I bierze cztery denary; quatuor denarios.
 — Aut unum bombum.