Strona:Wiktor Hugo - Katedra Notre-Dame w Paryżu T.I.djvu/389

 Pustelnica wstrząsnęła głową na znak odmowy.
 A więc dodała Oudarda — oto grzane wino, które cię rozgrzeje; napij się.
 Znowu wstrząsnęła głową, wpatrzyła się w Oudardę i rzekła:
 — Wody.
 Oudarda nastawała:
 — Nie, siostro, woda nie jest napojem styczniowym. Trzeba wypić trochę wina i zjeść ten placek z kukurydzy, który upiekłyśmy dla ciebie.
 Pustelnica odepchnęła placek, który jej Mahietta podawała przez okno i rzekła:
 — Chleba czarnego.
 Gerwaza ulegając także litości zdjęta z siebie narzutkę wełnianą.
 — Oto masz okrycie cieplejsze od twego — rzekła. — Zarzuć to na plecy.
 Pustelnica odepchnęła płaszczyk, podobnie jak odepchnęła butelkę z winem i placek i odpowiedziała:
 — Wór.
 — Ależ musiałaś zauważyć — ciągnęła dobra Oudarda — że wczoraj było święto.
 Zauważyłam to — odparła pustelnica — ale już od dwóch dni nie ma wody w mym dzbanku.
 Po chwili milczenia dodała:
 — Święto; zapominają o mnie. Dobrze ro-