Strona:Wiktor Hugo - Rzeczy widziane 1848-1849.djvu/143

 „Oddane przez omyłkę p. Wiktorowi Hugo“ i odesłałem list przez dragona, który go przyniósł.
 W godzinę potem nadszedł list pana de Persigny, dawnego towarzysza spisku księcia Ludwika, a obecnie jego sekretarza.
 List ten zawierał mnóstwo przeproszeń za omyłkę i uprzedzał mnie, że należę do liczby zaproszonych, tylko że list wysłano przez nieuwagę posłowi korsykańskiemu, panu Conti.
 W nagłówku listu Persigny’ego dopisane było ręką: Dom Prezydenta.
 Zauważyłem, że forma tych zaproszeń była całkiem podobną do tej, jakiej używał Ludwik Filip.
 Ponieważ nie chciałem okazywać wyrachowanego chłodu, zacząłem się ubierać. Było już wpół do siódmej — i poszedłem do pałacu.
 Gdym wchodził, biło wpół do 8-ej.
 Brama była przez pół zamknięta, strzegło jej dwóch żołnierzy z piechoty; podwórze zaledwie oświetlone; przechodził przez nie mularz w swem ubraniu od pracy, niosąc drabinę na ramieniu; prawie wszystkie szyby okien na prawo były potłuczone i zalepione papierem.
 Wszedłem przez drzwi peronu.
 Przyjęło mnie trzech lokajów w czarnych frakach; jeden otworzył przedemną drzwi, drugi wziął ze mnie płaszcz, trzeci zaś rzekł:
 — Panie! Pierwsze piętro!
 Wszedłem po „schodach honorowych.“ Był na nich wprawdzie i dywan i kwiaty, ale