Panna Ozy pokazuje się całkiem nago w roli Ewy w teatrze Porte Saint-Martin; Fryderyk Lemaitre wystawia tam swoją Oberżę Adrets’ów[1]. Piątkę płacą siedmdziesiąt cztery[2]; ziemniaki kosztują ośm sous za jeden boisseau[3], a szczupaka można dostać w Hallach za franka.
P. Ledru-Rollin pobudza do wojny, a p. Proudhon do bankructwa. Generał Cavaignac przychodzi na posiedzenie Izby w popielatej kamizelce i spędza czas na lornetowaniu dam z galeryi wielką lornetką z kości słoniowej. P. Lamartine otrzymuje 25,000 fr. za swego Toussaint-Loiwerture[4]. Ludwik Bonaparte daje wielkie obiady dla Thiersa, który skłonił Lamartine’a do przyjęcia i dla Mole’go, który go potępił.
Wiedeń, Medyolan, Berlin uspokajają się. Rewolucye bledną i zdają się wszędzie gasnąć na powierzchni, ale powiew głębszy zawsze rozognia narody.
Król pruski przygotowuje się do pochwycenia nanowo swego berła, a cesarz rosyjski do wyjęcia miecza z pochwy.
Było trzęsienie ziemi w Hawrze i cholera w Fécamp; Arnal opuszcza teatr Gymnase, a Akademia mianuje księcia de Noailles na miejsce Chateaubrianda.
- ↑ Adrets, okrutny przywódca Hugonotów (P. T)
- ↑ To znaczy za pięcio-procentową rentę nominalnej wartości 100. (P. T.)
- ↑ Pół ćwierci hektolitra — 12 i pół litra. Jeden sou s — 5 centimów — około 2 kop. (P. T.)
- ↑ Nazwisko czarnego bohatera powstania murzynów wyspy San Domingo przeciwko Francyi (1791 — 1796). (P. T.)
