Strona:Wiland - Libussa.djvu/18

Ta strona została przepisana.
— 14 —

zgadywać taiemne rzeczy i przepowiadać przyszłe.
Krakus także miał wiadomość o tych taiemnicach. Kiedy wilk rozpędził stado a pastuszki szukali swych krów i owiec; wtedy przychodzili szukać rady u mądrego Krakusa, który im wskazywał, gdzie swoię zgubę znaleśdź potrafią. Kiedy zły sąsiad, chwaląc się cudzym maiątkiem, przenaszał się do mieszkania swego sąsiada, odzierał go, a niekiedy i zabiiał, i nikt niemógł wiedzieć o winowaycy; uciekali się wtedy do Krakusa, który im wszystko iak naydokładniéy wyiawiał. Stąd sława o nim rozeszła się po całych Czechach. Chorzy i kalecy, uzdrowionymi za iego pomocą byli. Schodzenie się ludzi, coraz się powiększało: a chociaż Krakus bezpłatnie leczył chorych i dawał rady, mądrość iego szczodrze się nagradzała. Cisnął się naród do niego z podarunkami i zmuszał do przyięcia tych darów z wdzięczności pochodzących. Stąd się bardzo wzbogacił: zbudował wiele zamków i pałaców, kupił wiele wiosek i ziemi; stąd sprawdziło się to, co mu Sylfia w drugiéy części trzciny ofiarowała.
W czasie pogodnego wieczora, kiedy Krakus wracał się z pola; uyrzał swoię żonę nad brzegiem strumyka w tém samém