Strona:Wiland - Libussa.djvu/33

Ta strona została przepisana.
— 29 —

wość Libussy, i znachodził się w swicie Xięcia Krakusa do iego smierci, uczyniwszy znaczny postępek. Teraz, myślał on, odkryło się zdarzenie zasługami swemi wzruszyć zagniewaną, i przez to znaleśdź to, co mu miłość niedała. Odważył się nareszcie ofiarować się zapalczywości i zemście dwóch iey sióstr i z niebespieczeństwem życia wynieść na tron swoię kochankę. Kiedy uyrzał niezgodę chwieiących się wybieraczów, rzecze: „Jeśli pozwolicie mi mówić slachetni Rycerze, Dworzanie i naród, to wystawię wam przykład, w którym uyrzycie iak należy skończyć ten wybór na pożytek i dobro powszechne naszéy oyczyzny.“ — Gdy wszyscy umilkli, podniósł swóy głos Władomir. „Pszczółki swoię matkę utraciły i cały ul pogrążył się w smutku, stały się przez to leniwe, rzadko wylatywały, i utraciły ochotę do zbierania miodu, skąd przemysł ich i pokarm, zbliżyły się do upadku. Przyleciała osa i mówi: „Wybierzcie mnie za matkę, iestem silna, i straszna: dumny koń obawia się mego żądła: przepędzę nim nawet naystraszniéyszego wroga, iakim iest lew: gdy się ten zbliży do waszego ula, ia będę was ochraniać.„ Ta mowa podobała się pszczołóm,