czym, opracowanym przez Biskupskiego z Chojnic; Z. Celichowski—«o dziele pośmiertnem Maciejowskiego: «Historya miast i mieszczan »i t. d.; Callier—«Dwie monografie o miastach Kruszwicy i Ostrorogu; Bobowski — «Historyczny pogląd na sztukę ceramiczną w starożytności»; Seweryn Chołkowski— «Ludność wieśniacza w Polsce pierwotnej». Oprócz tego czytano wiele referatów z dzieł naukowych i komunikatów.
Na wydziale archeologicznym' wygłosili odczyty: prezes Jażdżewski, Dr. Koehler, Dr. Chłapowski i Dr. Erzepki, który na każdem prawie posiedzeniu przekładał nowe nabytki muzeum Towarzystwa, tyczące się czasów przedhistorycznych. Dyskusye wywoływały nowe liczne referaty.
Wydział lekarski, pod przewodnictwem Kaczorowskiego, później Wicherkiewicza, cieszył się pomyślnością. Koledzy: Zielewicz, Jerzykowski, Święcicki, Świderski, Koehler, Osowski, Koszutski znani i zasłużeni prowadzili dalej, w myśl ś. p. prezesa Mateckiego, rozpoczęte przez niego dzieło szerzenia nauki lekarskiej w ojczystym języku z pomocą odczytów, sprawozdań z nowszych w medycynie odkryć, tudzież demonstrowania szczególnych wypadków chorób i sposobów ich leczenia. Do grona tych weteranów nauki przybywały nowe siły w osobach doktorów: Chłapowskiego, Prejbisza, Dębińskiego, Radojewskiego, Krysiewicza i innych. W d. 1 stycznia r. 1889 ukazały się «Nowiny lekarskie». Na wniosek dr. Koehlera, że około 60 lekarzy polaków w Poznańskiem nie należy do Towarzystwa, i ze względu na zbliżający się jubileusz 25-letniej egzystencyi Wydziału, wezwano na 18 grudnia r. 1890 lekarzy, którzy stawili się licznie, a uroczystość odbyła się w podniosłym nastroju. Przytem odkryto popiersie ś. p. Mateckiego w uczczenie zasług jego.
Wydział przyrodniczy, pod przewodnictwem d-ra Szafarkiewicza, pomimo szczupłego grona członków, pracował w nadziei na lepsze powodzenie w przyszłości. Oprócz tego hr. A. Cieszkowski niejednokrotnie podnosił kwestyę urządzenia stacyi meteorologicznej, mającej ważne dla nauki i kraju znaczenie. Po długich debatach uznano za najwłaściwsze podobną stacyę urządzić w Żabikowie. Nareszcie stacya ta poczęła w r. 1889 podawać, chociaż nieregularnie, stan atmosfery dziennikom. Prezesem wydziału przyrodniczego do r. 1888 został dr. Chłapowski, jeden z najenergiczniejszych i najzdolniejszych członków wydziału. Jemu zawdzięczamy pracę—«Pogląd na 30-letnią działalność wydziału przyrodniczego», którą ogłoszono w tomie XVI «Roczników».
Wydział techniczny. Istniało od lat kilku w Poznaniu osobne Towarzystwo techniczne, z uwagi jednak, że w obecnych stosunkach poznańskich należy skupiać się we wszelkich usiłowaniach. Towarzystwo postanowiło rozwiązać się, a członkowie jego uchwalili wstąpić, każdy z osobna do Towa-
Strona:Wilhelm Bogusławski - Wizerunek czynności i zasług Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego.pdf/33
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/69/Wilhelm_Bogus%C5%82awski_-_Wizerunek_czynno%C5%9Bci_i_zas%C5%82ug_Towarzystwa_Przyjaci%C3%B3%C5%82_Nauk_Pozna%C5%84skiego.pdf/page33-1024px-Wilhelm_Bogus%C5%82awski_-_Wizerunek_czynno%C5%9Bci_i_zas%C5%82ug_Towarzystwa_Przyjaci%C3%B3%C5%82_Nauk_Pozna%C5%84skiego.pdf.jpg)