Strona:William Shakespeare - Burza.pdf/17

osiągnął zaszczyt otrzymania herbu w r. 1599 (na rok przed śmiercią) i w ten sposób wszedł w szeregi szlachty średniej, t. zw. gentry. Herb ten otrzymał Szekspir na podstawie zmyślonych (wedle wszelkiego prawdopodobieństwa) zasług, wyświadczonych przez jego przodków królowi Henrykowi VII; toteż znajdujemy w zapiskach jednego z heroldów, kings of Arms, mających pieczę nad metrykami szlacheckiemi, wzmiankę, że herb ten został Szekspirowi udzielony niesłusznie, jako »osobie niskiego pochodzenia«. Niezawodnie pomogły tu wpływy i stosunki Williama, ale z drugiej strony świadczy to, że John Szekspir miał wysokie ambicje i że w swoich kołach musiał być osobą bardzo cenioną. Wspominam o tym fakcie tutaj dlatego, że od metryki chrztu aż do starania się o indlut biskupi w r. 1582 nie mamy o poecie ani jednej autentycznej wiadomości. Możemy tylko w bardzo lekkich zarysach naszkicować obraz jego młodości.
 Trzy motywy zasługują w nim na wyróżnienie. Jeden z nich to wykształcenie. Wiemy, że w domu ojca, gdzie spędził dzieciństwo i młodość, otaczała go atmosfera dostatku i ambicji, że więc ojciec nie szczędził kosztów na naukę syna, w którym musiał dostrzegać zdolności, i że co najmniej chodził Szekspir do najlepszej »łacińskiej« szkoły w Stratfordzie, jeżeli nie miał jakiego prywatnego nauczyciela. Drugi motyw, to obcowanie z naturą; poznawał bowiem, bawiąc na folwarku matki, życie wiejskie, z jego codziennością, coraz to odmienną barwnością, ze zbliżeniem się do natury, która w przemianie pór roku, w wiecznem odradzaniu się corocznem, w instynktach zwierząt i ptaków, otwiera ludziom oczy na tajemnicę żywego życia i ukazuje nieprzejrzane horyzonty codziennie stającego się cudu. Z tych lat młodości wywodzi się jego znajomość zjawisk w naturze, co do których nigdy się nie myli. Wreszcie trzeci, już zupełnie na dokumentach oparty motyw — to uczestniczenie jako widz na przedstawieniach teatralnych w domu