Ta strona została przepisana.
17
ODSŁONA I. SPRAWA III.
Witacie mego towarzysza broni,
Obecném szczęściem, uroczystą wieszczbą,
Dostojnej władzy i królewskiéj chwały,
Która go całkiem zachwycać się zdaje;
Dla mnie-ście nieme; jeźli macie władzę,
Plon czasu przejrzéć, najprzód przepowiedzieć,
Czy zejdzie lub nie, porzucone ziarno,
I mnie wywróżcie, który waszych względów,
Kownie nie pragnie, jak się gróźb nie lęka.
1. CZAROWNICA.
Cześć!
2. CZAROWNICA.
Cześć!
3. CZAROWNICA.
Cześć!
1. CZAROWNICA.
Mniejszy niż Macbeth, a większy.
2. CZAROWNICA.
Mniej szczęśliwy, a szczęśliwszy.
3. CZAROWNICA.
Nie będziesz królem, ale krolów zrodzisz;
Więc cześć wam, Macbeth i Banquo!
1. CZAROWNICA.
Banquo i Macheth cześć wam!
MACBETH.
Postójcież chwilę tajemnicze wróżki,
I mówcie daléj. Wiem, z zgonem Sinela,
Jestem Glamisu Thanem; lecz Cawdoru?
Than Cawdor żyje, żyje w łonie szczęścia,
