W księgach ludności jedni za drugiemi
Bieżycie rzędem, jako gończe, charty,
Taksy i wyżły, pokurcze, brytany,
Wszystkich psa miano obejmuje wspólne.
Ale w ich spisie odróżnia się przymiot,
Który z nich rączy, leniwy lub zmyślny;
Który stróż domu, który gończy w polu;
To wedle daru, jaki weń rozrzutna
Zamkła natura, a z tego przymiotu
Jaki mu służy, zyskuje następnie
Wyłączną nazwę w téj ogólnéj psiarni.
Tak téż i z ludźmi. Jeźli wypełniacie,
Przyznajcie sami, nie ostatnią klassę
W działach ludności, zajmę wasze serca
Takową sprawą, że jéj wykonanie,
I wam uprzątnie zawziętego wroga,
I z nami sprzęże ogniwem miłości;
Bo na tę niemoc, co nas wewnątrz dręczy,
Śmierć jego, lekiem.
Mnie przeciwności i dotkliwie ciosy
Tak zniechęciły, Miłościwy Panie,
Że mi na świecie cale obojętno,
Co mam przedsięwziąść, aby się z nim drażnić.
I ja doznałem również tyle troski;
Tak mnie los dojął, że chętnie dam życie,
Na zysk lub stratę, jak szczęście przyniesie.
