Z węża, co się w bagnach pławi,
Pierścień w kotle niech się traw i;
Ślep jaszczurki, żabia pięta,
Wełna z niedoperza zdjęta,
Psie ozory, kolce jeża,
Żądło żmij, sowie pierza;
To dla mocy razem w kupę,
I tak warzcie djablą zupę.
Daléj żwawo co sił starczy,
Kocieł kipi, płomień warczy.
Nadto jaj, co znoszą smoki;
Wilczy-ząb, czarownic zwłoki;
Żarłocznego psa jelita,
Co po morzach obież chwyta;
Żółć koźlęcia i wesz-świnia,
W nocy szczkana od korzenia.
Z bluźniącego żyda wzięta
Wątroba; w zaćmieniu ścięta
Gałąź cisu; przytem w parze,
Turczy nos, wargi tatarze;
Palec dziecka, które struje
K — i w dół zakopuje.
Niech płyn gęstnie i szumuje;
Dodać tygrysiego trzewa,
Niech wre kocioł i przelewa.
Daléj żwawo, co sił starczy,
Kocioł kipi, płomień warczy.
