Strona:William Shakespeare - Dramata Tom II tłum. Komierowski.djvu/86

Ta strona została przepisana.
84
MACBETH.
MACBETH.

Na czarno-księzką sztukę was zaklinam,
(Któréj wam znane tajemnice) mówcie,
Choćby kościoły wypierać wichrami,
Choćby wam przyszło po spienionych morzach
Rzucać, druzgotać okręty i całe
Zmiatać obszary zbóż i drzew kwitnących;
Zchwiać mury zamków na głowy ich panów;
Szczyty piramid i pałaców zniżyć,
Do ich podstawy i całą budowę
Świata w zarodzie zgruchotać i zburzyć,
Dajcie odpowiedź, o co was zapytam.

1. CZAROWNICA.

Mów.

2. CZAROWNICA.

Zapytaj.

3. CZAROWNICA.

Masz odprawę.

1. CZAROWNICA.

Powiedz, czy wolisz słyszyć ją z ust naszych,
Czy naszych mistrzów?

MACBETH.

Przyzwiejcie ich tutaj,
Niech-że ich poznam.

1. CZAROWNICA.

Świniéj juchy dolać sporo,
Która prosiąt dziewięcioro
Swych pożarła; potu zbója,
Co na szubienicy buja,
Dorzuć w ogień!