Ta strona została przepisana.
85
ODSŁONA IV. SPRAWA I.
WSZYSTKIE.
Wielki, mały, wystąp grzecznie,
Jak przystoi, mów prześpiecznie.
(Grzmot? widmo w kształcie zbrojnej głowy).
MACBETH.
Powiedz mi mocy nieznana.
1. CZAROWNICA.
On zna myśl twą nieomylnie,
Milcz; coć powie uważ pilnie.
WIDMO.
Macbeth! Macbeth! Macbeth!
Ciężką jest Macouffa rana;
Więc się waruj Fify Thana;
— Puść mnie. — Dosyć.
(Zapada).
MACBETH.
Kto kolwiek jesteś, dzięki za przestrogę;
Tyś mi strój nadal w wątpliwéj obawie.
Lecz jeszcze słowo.
1. CZAROWNICA.
Nie słucha rozkazu;
Oto jest drugi, możniejszy niż tamten.
(Grzmot; widmo w postaci zakrwawionego dziecka).
WIDMO.
Macbeth! Macbeth! Macbeth!
MACBETH.
Potrójne ucho, każde byś ogłuszył.
WIDMO.
Bądź zacięty, pragniej krwi;
Z nieprzyjaciół dumy drwij;
