Wikiźródła

Strona:Wincenty Pol - Pieśni Janusza.djvu/117

Ta strona została przepisana.
115
POWSTANIEC LITEWSKI[1]

Jedzie szlachcic okoliczny,
 Konik pod nim śliczny,
 On do korda przypasany,
 A konik zhasany       4

„Hej, duszeczko! hej panienko!
 Wyjrzyj przez okienko!
 Mam konika[2] po czerkiesie,
 A on poległ[3] w lesie.       8

Powiedz ojcu panieneczko,
 Powiedz jaskółeczko:
 Niech już wyjdzie z puszczy czarnéj,
 Bo to postrach marny.       12

W Żejmach[4] nasi Polakowie,
 Jako same zdrowie,
 Z poza Niemna już[5] przybyli,
 Obóz rozłożyli[6].       16

Co tam broni[7], co tam cudu,
 Co ślicznego ludu!
 A tak żywo ognie płoną,
 Że aż bije łono.[8]       20


  1. ↑ POWSTANIEC LITEWSKI W R: IV. — ww. 1-4 ob. Wstęp, str. 36.
  2. ↑ w. 7 konika, w R: już konia.
  3. ↑ w. 8 poległ, w. R: leży.
  4. ↑ ww. 13–16. Żejmy; wioska powiatu Wileńskiego, niedaleko Szat, gdzie zaszło połączenie całego powstania litewskiego i wojsk z Korony przybyłych pod dowództwem jenerałów Giełguda i Chłapowskiego. (Obj. poety).
  5. ↑ w. 15 Z poza Niemna już, w R: Już z za Niemna tu.
  6. ↑ w. 16 rozłożyli, w R: roztoczyli.
  7. ↑ w. 17 broni, w R: koni.
  8. ↑ ww. 19-20 w R: Ach! a wszyscy tak hulają
     I wszyscy śpiewają:
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Wincenty_Pol_-_Pieśni_Janusza.djvu/117&oldid=2816597”