Strona:Wincenty Pol - Pieśni Janusza.djvu/37

Ta strona została skorygowana.
35

własnoręczną kopją, bardzo staranną i czystą, napisaną cienkiem piórem[1]. Są tam zaledwie poprawki oddzielnych liter, nigdy zaś słów całych. Papier autografu jest koloru cielistego, lekko pożółkły, rozmiarów 19·7✕16·7 cm, linjowany, na każdej stronicy o 1 cm dokoła jest winieta arabeskowa szerokości jednego centymetra; znaków wodnych papier nie ma. Stronic jest (niestety!) tylko ośm.
Tytuł ogólny autografu: Piosnki, podkreślony w rękopisie. — Układ pieśni jest w autografie całkiem inny, niż w druku; niema tam jeszcze nagłówków pieśni, a tylko cyfry rzymskie oznaczają pierwotne następstwo Piosnek. Oto, jak się to następstwo wyraża w stosunku do pierwodruku:

Autograf:
PIOSNKI.
PIEŚNI JANUSZA
Tom I. Wydał A. Jełowicki.
Paryż 1833 in 12°.
I. (strona 1-sza) Sokoł (str. 51—53)
II. ( 2-ga—3-cia) Maroderka (str. 162—164)
III. ( 4-a) Krakusy (str. 47—50)
IV. ( 5-a) Powstaniec Litewski (str. 133—134)
V. ( 5-a) Śpiew z Mogiły (str. 178—181)
(brak numeru) Ucieczka (6-a) Belwederczyk (str. 192—194)
VI. (strona 7-a) Patrol (str. 127—128)
VII. ( 8-a) Nocleg w Czersku (str. 188—191).

Mamy tu zatem zaledwie szóstą część całego zbioru Pieśni Janusza; wybór i układ świadczą, że poecie zależało pierwotnie na tem, aby przedewszystkiem piosnki

  1. Wszystkie szczegóły o autografie i kopję dokładną autografu zawdzięczam urzędniczce Bibljoteki Polskiej w Paryżu, pannie Monkiewiczównie, za co składam Jej podziękowanie.