sielawa
Starym! starym! mówisz Wasze?
Co! starzy szaleją?
Polskie czapki i pałasze,
Nigdy nie starzeją! 16
karski
Nie ubliżam ja Waszeci,
Lecz, czyby nie lepiéj...
Bo on[1] — drogą ktoś tam leci, —
Nuż się żandarm czepi: 20
Ot, ja każę zaprząc konie,
Bigosu podjemy: —
Schowaj szablę, — a na Błonie[2]
W Warszawie staniemy. 24
sielawa
A to piękna historyja!
Rewolucja w kraju, —
Ten i ów się w mieście zwija,
W Polsce jak-by w raju; 28
A ja patrzeć mam kądzieli?
Albo jechać bryczką?
Żeby staréj karabeli
Gdzieś szukali z świéczką. 32
„Gdzie Sielawa“? tartas[3], wrzawa,
„A kto nas powiedzie?
„Gdzie Sielawa?!“ a Sielawa
Na dryndulce jedzie. 36
Nie!... my jedziem z ostrą szablą,
Po dawnym zwyczaju,
Na rumaku z miną djablą
Na usługi kraju; 40
|