Wikiźródła

Strona:Wincenty Pol - Pieśni Janusza.djvu/66

Ta strona została uwierzytelniona.
64

„Za wygraną zmów co rano:
 „Trzy Zdrowaś i Wierzę;
 „Kto pobożny
 „I ostrożny,       24
 „Tego i bóg strzeże.“

Rzekła — płacze. — Wrona kracze,
 A to wrzask złowrogi.
 Nie pomoże       28
 święty boże!
 Kraj nad wszystko drogi.

Przyjął krzyżyk i szkaplérzyk,
 Westchnął — dosiadł konia —       32
 Skinął głową:
 „Bądź mi zdrową!“
 I ruszył wzdłuż błonia.

Ale prędzéj z szaréj przędzy       36
 Srebrna nić wypłynie,
 Niż we swaty
 Do jej chaty
 Staś kiedy zawinie.       40



KRAKUSY[1]

Grzmią pod Stoczkiem[2] armaty,
Błyszczą białe rabaty,[3]
A Dwernicki[4] na przedzie
Na Moskala sam jedzie.       4


  1. ↑ KRAKUSY w autografie (R) niema tego nagłówka, tylko III.
  2. ↑ w. 1 pod Stoczkiem, ob. obj. wiersza 3.
  3. ↑ w. 2 rabaty, wyłogi na mundurach; z franc. rabat.
  4. ↑ w. 3 A Dwernicki, w R: A generał. — Dwernicki Józef, generał polski (1778–1857), rodem z Podola, zaczął od służby w legjonach pod Dąbrowskim, uczestniczył w wojnach Napoleońskich; pobił pod Stoczkiem podlaskim generała rosyjskiego Geismara.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Wincenty_Pol_-_Pieśni_Janusza.djvu/66&oldid=2820653”