Strona:Wincenty Pol - Pieśni Janusza.djvu/79

77

I za karę szczerze
 Dać tobie buziaka!

KASIA

Co panu buziaki?       36
 We dworze za rzeką,
Ot — stąd niedaleko
 Rabują kozaki.
Sama Pani w domu:       40
 Sama i to młoda,
A skoda jej, skoda!
 Bronić niema komu;
Bo mąz jej w Warsawie:       44
 A to Państwo nase!
Toć tam pośpies Wase!
 Złapies ich na sprawie:
Was wprawdzie niewiele;       48
 Ale tylko śmiele:
Wsak-ci to kozacy,
 A wy, dyć, Polacy!

Rzekła. — Podskoczyli,       52
 I dwór otoczyli.
W dworze brzękło... — jękło... —
 Sześć kozaków padło,
A dwóch się wykradło,       56
 A resztę uklękło. —

POBOJOWISKO POD WAWREM^[1]

Późnym wiekom za przykład żyć będziem w pamięci...

Kazimierz Brodziński 

I legło wojsko po bojowym trudzie;
Krwią się pod Wawrem zakurzyła niwa;

1. POBOJOWISKO POD WAWREM. — Wawr (Wawer) graniczy z Grochowem, pamiętny walką w lutym 1831 r.