zaś przestrzeń między niemi zajmują panneaux, utworzone przez namalowane na ścianach pejzaże nie ujęte w dekoracyjne ramy. Na wysokości gzemsu na ścianach widnieją rozliczne figury alegoryczne — jedne w pozach spokojnych, inne biegnące. lub unoszące się w powietrzu. Ponad niemi barwne ptaki i kwiaty. Poza figurami i zgodnie z łukiem sklepienia biegnie okratowanie aItanowe, namalowane z łudzącem naśladowaniem natury. Ten sufit jest wyzłocony tak, że wolne przestrzenie między figurami i żerdziami okratowania są pokryte złotem, dzięki czemu ku środkowi sklepienia złote tło jest poprzedzielane jedynie siatką pozornych prętów. Jak pani łatwo to sobie wystawić może, przypomina to nader wykwintną, nader piękną klatkę, przeznaczoną dla bardzo wielkiego ptaka. Muszę dodać, że noc była prześliczna, przeczysta; księżyc świecił tak jasno, że nawet po zgaszeniu świecy cała dekoracja buduaru została widoczną — i to oświetlona nie okiem mej duszy, jakby to pani mogła sądzić, lecz w tę piękną noc istotnie oświetlona promieniami, które czepiały się tego haftu ze złota, zwierciadeł i gamy kolorów.
„Na razie zdziwiły mię niezmiernie szerokie przestrzenie, ścielące się wkoło na wszystkie strony; były tam jasne rzeki i widoki odzwierciadlające się w cichych wodach[1]. Domyśla się pani, że
- ↑ Porównaj wiersz „Sen paryski”