może ostatecznie o bezsadności zarzutów z religijnego punktu widzenia przekonać.
W jaki sposób kremacja może być cofnięciem się w rozwoju kulturalnym trudno zrozumieć umiejąc spokojnie i trzeźwo o jakiejkowiek kwestji myśleć; nie ulega żadnej wątpliwości, że jednym z warunków kultury jest postęp w urządzeniach sanitarnych i wszelkiego rodzaju instytucjach sprzyjających zdrowiu ludzkiemu. Zaraz na samym wstępie naszych roztrząsań staraliśmy się wykazać ponad wszelką wątpliwość, że wszystkie zasady rozumnej hygieny tylko za kremacją i za niczym innym przemawiać mogą. Postaramy się też wkrótce wykazać, że z estetycznego punktu widzenia kremacja jest również postępem i to znacznym postępem w sprawie oddawania ludziom ostatniej posługi, a przecież rozwój estetycznej strony życia także się do rozwoju kultury przyczynia i z tej racji kremacja jest krokiem naprzód a nie krokiem wstecz w dziejach kultury ludzkiej.
Dlaczego palenie ciał ludzkich, od których po śmierci grozi nam tak wiele niebezpieczeństwa, miałoby być rzeczą niemoralną, trudno zaiste wyrozumieć. Zmarłemu nie dzieje się żadna zgoła krzywda, boć każdemu z nas jest rzeczą całkiem obojętną, co się z nim stanie po śmierci, a jeżeli pozostałych przy życiu weźmiemy pod uwagę, to kremacja nie tylko nie jest rzeczą niemoralną ale przeciwnie wysoce moralną, jak to nietrudno wykazać. Pragnieniem pozostałych przy życiu jest zapewnić zwłokom drogich zmarłych
Strona:Wojciech Szukiewicz - O kremacji.djvu/55
Ta strona została uwierzytelniona.