Strona:Wolff Józef. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku.djvu/234

Wystąpił problem z korektą tej strony.

208 ��LUBECKl. ��rego Burnewskiego (Druckiego-Horakiego), kniaziowie Paweł Jurjewicz Sokolińaki j Iwan Romanowicz Widunicki, jako bliscy krewni zmarłego, spierali się o opiekę nadjego dziećmi i majątkami, dowodząc, że aa. bliżsi tej opieki jak kasztelan Wileński Chodkie- wicz, który ja. sprawuje, przyczem dowiedli, że wszyscy trzej kniaziowie, Burnewaki, Sokoleński i Widunicki, pochodzą od kniazi:» Dymitra (powinno być Semena Dymitro- wjcza Druekiego), a mianowicie: Paweł Sokolińaki od starszego syna tego Dymitra - Iwana Baby w piatem pokoleniu, zaś Iwan Widunieki od młodszego syna Hrihorego, w czwartem pokoleniu '). Jeszcze według popisu wojskowego w 1565 r- knial Iwan Lubecki obowiązany stawie 4 konie z oszczepami i dwóch drabów z rusznicami 2). Kniaź Iwan umarł około 1567 r., pozostawiając wdowę k n i a h i n i ę O l e n ę S o ł t a n o w n ę Sokolską, i małoletniego syna Hrihorego. Kniahinią Iwanowa Lubecka kntazna Olena Soltanowna Sokolska, wspólnie z innymi współwłaścicielami Lubczy, oblatowała 1569 r. przywileje tyczące sie tego majątku '). W tymże roku w Czerwcu, na zamku Włodzi- mierskim, kniahinią Iwanowa Lubecka Olena Z Lubcza, za siebie i za syna swego nieletniego Hrihorego Lubeckiego, wykonała przysięgę na wierność królowi i koronie Polskiej 4). Kniaź HritIOry IwanowiCZ LubeCki, jedyny syn kniazia Iwana Romanowieza Widi- iiickiego i Oleny Sołtanowny Sokolskiej, był małoletnim jeszcze w 1569 r. *). Kniaź Uri- hory Liibecki oblatował 1590 r. w aktach Łuckich przywilej króla Kazimierza starościnej Łuckiej Olizarowej Sziłowicza Fedee na majątki zapisane jej przez męża '). U marł w J596 r.; w tym roku, zptywodu śmierci kniazia Hrihorego Lubeckiego Druekiego, opieka nad małoletniemi dziećmi i majątkami, aby takowe nie poszły w rozszarpanie, powierza się Fedorowi Oleszce sekretarzowi królewskiemu '). Synem Hrihorego będzie żyjący na Wołyniu na początku XVTI-go wieku, kniaź Paweł DmCki Lubscki, kniaź ten występuje 1601 r. jako właściciel Kozina") i członek Lubelskiego prawosławnego bractwa'), w 1619 r. jako sędzia grodzki Łucki "», a 1630-1634 r. jako podstarości Łucki "). Prawdopodobnie jego syn kniaź Jan Drucki LubeCki w latach 1648-1653 władał na Wołyniu dobrami Kozin, Lubczc, Pe- respa, Rudka, Załosoy. Tichotin iSołowin 12 J. Tenże kniaź Iwan Drucki Lubecki proce- sował się 1648 r. z kniaziem Stefanem Czetwertyńskim podkomorzym Bracławskim o krzywdy 1 8 ). Podobno umarł bezpotomny, oata'nim z Lubeckich na Wołyniu, ��Linia Bohdana (Litewska). Kniaź Bohdan Roraanowicź Lubeck: występuje 1528-1534 r. stale wspólnie z bra- tem Wasilem Ił), tylko gdy według popisu 1528 r. kniaziowie Wasil i Bohdan Romano- wicze Lubeccy mają razem stawić- 7 koni, to kniaź Bohdan Lubecki z majątków tony swej, ma oddzielnie postawić jeszcze 3 konie "); obaj bracia wzięli po ojcu dobra na Wołyniu, gdy brat ich Dymitr trzymał dobra na Litwie. Kniaź Bohdan w 1536 r. wspólnie Z bratem Dymitrem pozwany przez młodszych brud Iwana i Janusza, którzy dopominali się działu w majątkach ojcowskich ,G), a w tym samym i następnym roku procesuje się z siostrą Hanną o spadek po bracie Wasilu "). W 1543 r. kniaź Bohdan Romanowicz Liibecki zapisuje małżonce swej Zofii /anonwuc Dowojnowicza, po której wziął majątek Skworcze na Wołyniu, 700 kop groszy na trzeciej części wszystkich swych dóbr le). W 1545 r, razem z braćmi oblatował przywileje tyczice się Lubcza 'o> Umaił w 1540 r. Wdowa po nim kniahinią Bohdanowa Lubecka /-o/la JJowojnówna, ma w 1547 r. sprawę z Kłoczką o 300 kop 10) i z brałem męża kniaziem Januszem Roinanowiczeńt Lubeckini o najazdy i krzywdy 81)j bierze udział 1549 r. w mani fes tacy i szwagrJw sinych kniaziów Dymiira i Iwana Romanowiczów Łabęckich przeciwko różnym oaobom o rozmaite nie- prawości ") i wspólnie z tymi szwagrami występuje 1551 i\ w sprawie z siostrą ich ��'} 1561 r. Listopada 13 (S. 35 K. 156). *) Arcb. Jago Cz. VII T. 1216. *) Antonowicz, Hramoty 13- 18, patrz wyżej *) Arch. Jngo Cz. II T. 111. ') Patrz wyżpj. <1 Arcb. Jugo Cz. VII T. I atr. 37. '; 1596 r. Sierpnia 27 (Woh U k. 90). «\ Arch. Jngo Cz. VI T. I str. 281. < Tamże Cz II T. I 39. '") Pam. T. I Cz. I str. 12. ") Arch. Jago r. 1630 (Ca. VI T. 1470, 473), 1631 r. {Tarrrże Cz III T. I 314, 321, 323, Cz VI T. I 466,468), 1632 {Cz. II T. 1176), 1634 (Cz. VI T. I 499). ") Arek. Jngo Cz. VII T II449. '*) Sum. Czet. I d. 392. H) p):z wyśsj. ««) P. l k. 193-223. "'} Patrz wyśej. 'J TallIKe. <9» W Torczynie 1543 r. Września 29 ind. 2 (S. 33 k. 976-7). IIl, 1545 r. Gmdnia 5 ind. 4 (Antonowicz, Hramoty 13-18, Ar. Sł. IV 433, patrz wyżej). IIl, 1547 r. Października 6 ind. 6 (Z. 29 d. 129 k. 143). ") 1547 r Listopada J2 (S. 18 k. 217, patrz wyżej). ") 1549 r. Października 3 (S. 2M k. 270 d. 261, pstrz wyżej).