Str. 1, w. 11. Ksiądz Grizel, spowiednik arcybiskupa i wielu pobożnych dam. Polecał swoim penitentkom czynić zapisy na rzecz finansisty Billarda, z którym się dzielił potem. Zamknięto go za to na półtora roku do Bastylii. Zostawił pisma bardzo budujące. Billard, wspólnik jego, był generalnym kasyerem poczt; był bardzo nabożny, spowiadał się i komunikował dwa razy w tygodniu; dopuścił się oszukańczego bankructwa na wiele milionów, za co skazano go w r. 1772 na pręgierz i wygnanie.
Str. 5, w. 15. Moda ówczesna podobna do późniejszych krynolin.
Str. 8, w. 20. Aluzja do filozofii Leibnitza, z której Wolter żartuje również w Kandydzie.
Str. 9. Historja podróży Skarmentada jest jakby szkicem późniejszego Kandyda (T. I.).
Str. 9, w. 7. Iro, anagram nazwiska Roi, które nosił mierny poeta współczesny, znany z żółciowego i zawistnego charakteru.
Str. 10, w. 4. Olimpia, bratowa papieża Inocentego X.
— w. 19. Concini, minister Ludwika XIII, głośny swojem marnotrawstwem. Zabił go Vitry, kapitan gwardyi, a ciało jego, wleczone po ulicach, rozszarpał motłoch.
Str. 11, w. 3. Spisek prochowy w r. 1605.
— w. 11. „Dziurę św. Patryka“ uważali Irlandczycy za bramę do czyśćca.
Strona:Wolter - Powiastki filozoficzne 02.djvu/297
Ta strona została uwierzytelniona.
PRZYPISY.
